شاخـه را محکـم گـرفـتـن این زمان بی‌فایده است
بـرگ می‌ریـزد، ستـیـزش بـا خـزان بی‌فایده است
بـاز می‌پرسی چـه شـد که عاشق جبـرت شـدم
در دل طـوفـان کـه بـاشی بـادبــان بی‌فایده است
بــال وقتی بـشـکـنـد از کــوچ هـم بـایـد گــذشـت
دسـت و پـا وقـتـی نـبـاشـد نردبان بی‌فایده است
تـا تـو بــوی زلفها را مـی‌فـرسـتـی بـا نـسـیــم
سعی من در سر به زیری بی‌گمان بی‌فایده است
تـیــر از جـایی کـه فـکــرش را نمی‌کــردم رسـیــد
دوری از آن دلــبـــر ابـــرو کـــمـــان بی‌فایده است
در مـن ِ عـاشـق تــوان ِ ذرهای پـرهــیـــز نـیـسـت
پـرت کـن مـا را بـه دوزخ،امـتـحــان بی‌فایده است
از نـصـیـحـت کـردنـم پـیـغـمـبــرانـت خـسـتــه‌انـد
حرف موسی را نمی‌فهمد شبـان،بی‌فایده است
مــن بــه دنــبـــال خــدایـی کـه بــســوزانــد مـــرا
همـچنـان می‌گردم امـا همـچنـان بی‌فایده اسـت
