نازنین در باغ آمد گل به دستش مست شد
سوسن وپروانه وسنبل به دستش مست شد
شد شراب ارغوانی بر لب انگور مست
کوزه رقصان شیشه ی الکل به دستش مست شد
رفت دریا موقع غوغای طوفان غوطه خورد
رفت آمل جنگل آمل به دستش مست شد
هرکجا رفت ایستاد آنجا پر از آیینه شد
شانه زد مورا وعطر گل به دستش مست شد
رفت صحن آسمان تا پرده ای اجرا کند
تار وتنبور نی وبلبل به دستش مست شد
موسی عباسی مقدم
باتو هستم
گل قرمزگل بابونه سلام
باتوام مادر طوفان وتگرگ
دختر برف
صبحها بانگاه تو فقط آینه ها بیدارند
موی تو باعث خوشبختی من خواهد شد
شعر من بالب توآوازش را می خواند
من نمی ترسم اگر
موی تو شبهای مرا لمس کند
ترسم این است
کبوتر از بام
بر سر سادگی ی سیب لبت بنشیند
و پرستوی شب زلف تو بی خانه شود
موسی عباسی مقدم
